Ondernemers die hun opvattingen over selectiecriteria delen, kunnen hiermee discussie uitlokken. Het geslacht van kandidaten als afwijzingsgrond leidt regelmatig tot debat.
Een ondernemer in de zakenwereld verklaart: “Ik prefereer geen vrouwelijke werknemers in mijn bedrijf vanwege mogelijk verzuim wegens gezinsverantwoordelijkheden.”
Voor hem staat efficiëntie en continue beschikbaarheid centraal, van cruciaal belang in zijn bedrijfstak. Deze tekst belicht zijn visies, standpunten en impact op zijn bedrijfsvoering.
In een omgeving met strenge deadlines en ad-hocopdrachten is elke werknemer van cruciaal belang om ondernemingsdoelen te bereiken.
Met zijn ruime ervaring in het vak benadrukt de ondernemer het belang van flexibiliteit en toewijding van elk teamlid voor het functioneren van zijn bedrijf.
“In deze bedrijfstak is direct handelen cruciaal. Klanten verwachten resultaten, soms met spoed,” deelt hij mee.
Na vele medewerkers te hebben aangenomen en tegenslagen te hebben
Na veel ervaring opgedaan te hebben, zegt hij een patroon te hebben opgemerkt waarbij er een hoger risico op afwezigheid is bij vrouwelijke medewerkers, voornamelijk vanwege zorgtaken thuis.
Hij benadrukt dat zijn keuze, zoals hij het zelf stelt, niets te maken heeft met capaciteiten, maar puur met praktische inzetbaarheid.
De ondernemer merkt op dat wanneer hij in het verleden vrouwelijke medewerkers aannam, er vaak gesprekken ontstonden over zaken als zwangerschapsverlof, flexibele werktijden of verlof vanwege zieke kinderen.
“Dat zijn legitieme redenen, absoluut, maar in een klein bedrijf als het mijne vormen ze een uitdaging,” legt hij uit.
Zijn beperkte personeelsbestand betekent dat hij minder mogelijkheden heeft om onverwachte uitval op te vangen, wat kan leiden tot gemiste deadlines of vertragingen.
Deze ervaringen hebben naar eigen zeggen een grote rol gespeeld in zijn beslissingen. Volgens de ondernemer zijn zijn keuzes puur zakelijk, zonder persoonlijke vooroordelen.
“Als ik moet kiezen tussen een mannelijke sollicitant die aangeeft volledig beschikbaar te zijn en een vrouwelijke sollicitant waarbij ik rekening moet houden met mogelijke uitval of een kortere werkweek, dan kies ik voor de zekerheid,” zegt hij.
Om de continuïteit en efficiëntie van zijn bedrijf te waarborgen, acht hij dit essentieel.
Als een kleine ondernemer ziet hij het als een risico dat niet elke vrouw kinderen heeft of mogelijk afwezig zal zijn, iets wat hij niet kan negeren.
Met het oog op de stabiliteit van zijn bedrijf en zijn team, voelt hij de verantwoordelijkheid om klanten zekerheid te bieden zonder de belofte in gevaar te brengen.
Hoewel hij de bredere maatschappelijke discussie over gelijke kansen erkent, suggereert hij dat hij in een ideale situatie andere keuzes zou kunnen maken.
“In een ideale wereld zouden mannen en vrouwen evenveel zorgverantwoordelijkheden dragen en zou er geen verschil zijn in verlof of afwezigheid. Maar dat is niet de wereld waarin ik werk,” licht hij toe.
Ondanks kritiek op zijn aanpak, blijft hij vastbesloten om de realiteit zoals hij die ziet te accepteren.
Vanwege de eisen die zijn bedrijfsvoering met zich meebrengt en het risico op afwezigheden, moet hij continu een balans vinden. De beslissingen die hij neemt, weerspiegelen volgens hem de verantwoordelijkheden die hij als ondernemer heeft.
1. Zijn perceptie is dat vrouwen als ondernemer een niet te negeren risico vormen.
2. Hij ziet vrouwen als een risico dat hij als kleine ondernemer niet kan negeren.
3. Zijn keuze wordt naar eigen zeggen gestuurd door de behoefte aan zekerheid.
4. Hij constateert een verhoogd risico op afwezigheid bij vrouwelijke medewerkers.
5. Met betrekking tot vrouwelijke medewerkers ziet hij een verhoogd risico op afwezigheid.
