De ervaringen van Wim, een 73-jarige inwoner van Purmerend, met zijn jonge buurjongetjes deelt hij op een online forum.
Al 35 jaar woont Wim met plezier in dezelfde levendige buurt, die steeds meer jonge gezinnen verwelkomt.
Wat ooit een rustige woonwijk was, is nu een dynamische omgeving met spelende kinderen en veel buurtactiviteiten.
Het contact met zijn nieuwe buren, vooral de voetballende buurjongens die herhaaldelijk de bal in zijn tuin schoppen, verloopt echter stroef.
“Mijn plantjes gaan kapot door de voetbal die steeds in mijn tuin belandt,” aldus Wim geërgerd.
Volgens Wim vliegt er elke dag sinds de jonge gezinsleden naast hem zijn ingetrokken, wel een bal over de schutting.
Er werden herhaaldelijk verzoeken gedaan door hem aan de jongens om hun gedrag aan te passen en te matigen tijdens het spelen.
Het lijkt echter alsof zijn verzoeken niet serieus worden genomen en hij voelt zich onbegrepen door de jongens.
De situatie escaleerde toen er schade werd toegebracht aan zijn zorgvuldig onderhouden winterplanten, veroorzaakt door een bal die over de schutting vloog.
Als reactie hierop besloot hij impulsief om de bal lek te steken, om de jongens bewust te maken van de gevolgen van hun gedrag.
Vastbesloten dat dit een einde zou maken aan de voortdurende overlast, gooide hij de lekke bal terug over de schutting.
De reden achter zijn actie deelde hij op het forum met de woorden: “Wie niet luisteren wil, moet maar voelen.” Onder de andere forumgebruikers roepen zijn woorden en daden echter gemengde reacties op.
Zijn frustratie wordt volledig begrepen door sommigen, die vinden dat hij volledig het recht heeft om zijn planten te beschermen.
“Jij verdient het om van je tuin te genieten zonder dat deze constant beschadigd wordt,” aldus een gebruiker.
“Ouders zouden hun kinderen beter moeten opvoeden en duidelijk maken dat een tuin geen voetbalveld is,” oppert een andere gebruiker.
Echter zijn er velen die zijn methode te ver vinden gaan. Zo reageert een andere gebruiker: “Kinderen moeten kunnen spelen en een bal die over de schutting gaat is vervelend, maar om de bal lek te steken is misschien wat overdreven.”
Naar hun mening mag een beetje
Omgaan met geluidsoverlast
in een woonwijk met kinderen kan uitdagend zijn, en het tonen van geduld is soms nodig, suggereert men.
En wat begon als een klacht van Wim, heeft zich ontwikkeld tot een discussie over burenoverlast en de interacties tussen jongeren en volwassenen in de buurt.
Na het incident merkten de buren van Wim natuurlijk zijn actie op. Kort daarna kwamen de ouders van de kinderen naar hem toe om opheldering te vragen.
Ze wilden weten waarom hij de bal had lek gestoken en probeerden een gesprek aan te knopen. Wim voelde echter weinig behoefte om zich te verantwoorden.
Volgens zijn eigen verklaring staat hij volledig achter zijn keuze en wenst hij geen discussie over zijn tuin of planten aan te gaan.
Naar de mening van Wim heeft hij voldoende waarschuwingen gegeven en vinden de jongeren maar beter hun eigen les.
Omtrent de zaak van Wim en zijn buren, heeft niet alleen effect op de direct betrokkenen, maar veroorzaakt ook hevige discussie op het forum.
Diverse gebruikers benadrukken de noodzaak van een open gesprek en stellen dat onopgeloste conflicten tussen buren alleen maar escaleren als er geen communicatie plaatsvindt.
“Wellicht kan een dialoog begrip kweken aan beide zijden,” merkt iemand op. Een ander oppert dat Wim samen met de ouders en kinderen regels kan afspreken omtrent het voetbalgedrag in de tuin, in plaats van herhaaldelijk de bal terug te gooien of lek te steken.
Bovendien wijzen andere forumleden op het belang van een leefbare omgeving voor zowel jong als oud. “In een woonwijk moet er ruimte zijn voor iedereen, inclusief kinderen die graag buiten spelen,” deelt een lid.
“Mogelijk moeten zowel de ouders als Wim wat meer flexibiliteit tonen om rekening met elkaar te houden. Zo kunnen de kinderen plezier hebben zonder overlast te veroorzaken, terwijl Wim van zijn tuin kan genieten.”
Er lijkt geen einde te komen aan de frustratie van Wim. Keer op keer ziet hij zijn zorgvuldig onderhouden tuin, zijn oase van rust, beschadigd worden door die ene bal.
Ondanks zijn begrip voor spelende kinderen, is Wim van mening dat dit niet ten koste mag gaan van zijn leefomgeving.
De vraag blijft of Wim uiteindelijk in staat zal zijn om met zijn buren in gesprek te gaan. Op dit moment voelt hij steun van mede-forumgebruikers en houdt hij vast aan zijn standpunt.
Ondertussen gaat de discussie verder, waarbij steeds meer gebruikers op het forum zich afvragen hoe verschillende generaties harmonieus kunnen samenleven zonder elkaars levensvreugde te verstoren.
1. “Online is er behoorlijk wat ophef over Wim zijn actie…
2. “De vraag is of dit wel de juiste oplossing is.”
3. “Hij vindt dat hij de jongens voldoende heeft gewaarschuwd.”
4. “Wim vindt dat hij meer dan genoeg waarschuwingen heeft gegeven.”
5. “Hij vindt dat hij meer dan genoeg waarschuwingen heeft gegeven.”
