Rachid, met een espresso in zijn hand, deelt na meer dan twintig jaar ervaring in de horeca wat velen over het hoofd zien: de cruciale rol van sfeer in zijn restaurant.
“Er zijn veel mensen die de invloed van de sfeer in een restaurant niet beseffen,” zegt hij terwijl hij uitlegt dat zijn doel is om gasten een ontsnapping te bieden aan de dagelijkse drukte en hen echt te laten genieten van hun maaltijd.
Ondanks zijn streven merkt hij al jaren dat dit niet altijd makkelijk is, vooral vanwege de aanwezigheid van jonge kinderen. “Hoe schattig ze ook zijn, kleintjes maken soms veel lawaai.”
Rachid benadrukt dat zijn beslissing niet voortkomt uit kritiek op kinderen zelf. “Ik heb zelf ook kinderen grootgebracht, dus ik begrijp hoe uitdagend het kan zijn om met een peuter uit eten te gaan.”
”Maar mijn pizzeria is niet groot en jonge kinderen kunnen de ervaring van andere gasten verstoren.” Hij heeft daarom niet zomaar besloten om kinderen jonger dan acht jaar niet toe te laten.
Al lange tijd probeert hij een balans te vinden tussen het verwelkomen van gezinnen en het bieden van een rustige ervaring voor zijn vaste gasten.
“Soms werd het te druk als er meerdere gezinnen binnenkwamen en jonge kinderen die moe of verveeld zijn, produceren geluid,” merkte Rachid op.
“Het was ongemakkelijk voor de ouders en andere gasten die in alle rust van hun maaltijd wilden genieten, dus besloot ik dat er verandering moest komen,” deelde hij.
Rachid nam een weloverwogen beslissing om zijn gasten een optimale beleving te garanderen.
Invoering van deze regel was voor hem een cruciaal moment; hij wist dat sommige klanten teleurgesteld zouden zijn, maar het behouden van de sfeer in zijn pizzeria had prioriteit.
“Het was een lastige beslissing omdat je niemand wilt uitsluiten, maar het welzijn van mijn gasten staat centraal. Het behouden van de rustige sfeer en kwaliteitservaring was essentieel,” benadrukte hij.
“Ik heb altijd benadrukt dat de sfeer die ik hier probeer te creëren van groot belang is. Een plek voor mensen om rustig te genieten is mijn doel,” voegde Rachid toe.
Eenmaal bezorgd over mogelijke weerstand, ervoer hij daarentegen een verrassende positieve reactie. “Mijn vaste klanten begrepen mijn keuze.”
”Sommigen vonden mijn beslissing moedig, anderen zeiden dat ze juist vaker zouden komen dankzij deze maatregel.”
Ondanks ontvangen kritiek, blijft Rachid open over zijn standpunt. “Ik begrijp dat mijn beleid als discriminerend of onvriendelijk kan worden gezien.”
”Desondanks probeer ik altijd uit te leggen dat dit niet gaat om een afkeer van kinderen, maar om de ervaring die ik mijn gasten wil bieden. Er zijn genoeg andere plaatsen waar gezinnen welkom zijn, maar mijn pizzeria is daar niet een van.”
Rachid handhaaft zijn visie en ziet met trots toe hoe gasten ontspannen genieten. “Wanneer ik zie dat mensen van hun pizza genieten en ontspannen zitten, weet ik dat ik de juiste keuze heb gemaakt. Het draait niet om het aantal gasten, maar om hun beleving. Dat is waar het om gaat.”
Zijn beslissing om jonge kinderen niet beïnvloedt.
Binnen en buiten zijn klantenkring blijft het toelaten van dit onderwerp een gespreksonderwerp.
De essentie is echter duidelijk voor Rachid: de balans tussen rust, kwaliteit en gastvrijheid. “Ik wil dat mensen hier met plezier komen eten, en dat zie ik nu gelukkig gebeuren,” sluit hij tevreden af.
1. Rachid onthult ten slotte waarom hij deze keuze heeft gemaakt.
2. Dus, het heeft geen zin om een pizza te eten met kleine kinderen in dit restaurant!
3. Zijn gasten moeten ongestoord van hun pizza kunnen genieten.
4. Deze redenen hebben hem geleid tot deze beslissing:
5. Rachid is verheugd over deze keuze!
