Patricia, een 45-jarige moeder uit Amsterdam, ziet geen probleem in het geven van een koekje aan haar vierjarige zoon Michel tijdens het boodschappen doen.
Michel geniet duidelijk van het koekje dat hij krijgt terwijl ze samen ontspannen door de supermarkt lopen. “Mama, ik wil een koekje!” roept hij enthousiast.
Patricia pakt zonder aarzelen een pak koekjes van het schap, opent het en geeft hem er één om het winkelen soepeler te laten verlopen.
Hoewel sommige mensen haar handelingen anders zien, deert dat Patricia niet. “Wat is het probleem? We rekenen alles netjes af bij de kassa,” zegt ze kalm.
Voor haar is het een praktische aanpak. “Michel blijft rustig en tevreden, en ik kan zonder problemen mijn boodschappen doen.”
Patricia merkt echter op dat niet iedereen begrip heeft voor haar manier van aanpak. Soms krijgt ze afkeurende blikken of hoort ze gefluister van andere klanten.
Ze deelt: “Het komt voor dat mensen denken dat ik Michel leer dat hij zomaar dingen kan pakken zonder te betalen,”
Volgens haar aanpak heeft ze het volgende te zeggen: “Als ik Michel dat koekje niet geef, begint hij te zeuren of wordt hij onrustig, waardoor het winkelen voor ons beiden gemakkelijker wordt.”
Naast het gemak voor haar zoon benadrukt Patricia dat het haar helpt om de winkelstress te verminderen, vooral na een lange werkdag.
Ze voegt toe: “Af en toe wil ik gewoon snel mijn boodschappen doen zonder gedoe. Als een koekje hem tevreden houdt, is dat voor ons beiden beter.”
Lately heeft Patricia echter een incident meegemaakt in de supermarkt. “Ik herinner me een vrouw die me boos aankeek toen ze ontdekte dat Michel al halverwege het pak koekjes was voordat we bij de kassa waren,” vertelt ze.
Het was Patricia die zei: “Het zou beter zijn geweest als ik eerst had betaald.” Haar reactie was kalm: “We zullen zo betalen, dus waarom nu al moeilijk doen?” Hoewel ze rustig bleef, voelde ze de druk van de situatie.
Er zijn momenten dat Patricia twijfelt over haar aanpak, maar uiteindelijk blijft ze standvastig: “Het is maar een kleinigheid en het maakt ons allebei blij,” legde ze uit.
Voor haar draait het om balans: Michel is vol energie en vraagt vaak om wat lekkers tijdens het winkelen. “Als ik hem een koekje geef, kunnen we vlotter winkelen.”
Patricia legt de nadruk erop dat ze niet de enige ouder is die deze uitdagingen kent. Ze zei: “Het is overal te zien. Ouders geven hun kinderen snacks of speelgoed om ze rustig te houden terwijl ze winkelen. Iedereen doet wat nodig is om alles soepel te laten verlopen.”
Voor Patricia draait het niet om het overtreden van regels, omdat ze alles netjes bij de kassa afrekent. De kritiek van anderen laat haar onverschillig.
Ze zegt op een nuchtere toon: “Kinderen verliezen soms hun geduld. Ik ga geen conflict aan om een kleinigheid als een koekje. Er zijn belangrijkere zaken om je druk over te maken.”
Patricia begrijpt dat elke ouder zijn eigen aanpak heeft in opvoedkwesties. Ze zegt: “Ik begrijp dat anderen het anders kunnen zien, maar dit is hoe onze familie het aanpakt.”
“Als het voor ons werkt, is dat wat telt. We doen ons best om de dag door te komen en voor ons betekent dat een koekje in de supermarkt,” deelt ze.
1. Ze krijgt vaak verbaasde blikken in de supermarkt vanwege haar keuze! Velen zijn het er niet mee eens!
2. Voor haar is dit geen kwestie van regels overtreden …
3. Ze benadrukt dat ze alles correct afrekent bij de kassa …
4. Veel klanten zijn niet blij met haar beslissing!
5. Ze begrijpt zelf niet waarom dit voor ophef zorgt, aangezien ze alles netjes afrekent!
