Esther, een 27-jarige vrouw, heeft te maken met aanzienlijke schulden als gevolg van online gokken.
Wat ooit begon als een onschuldig tijdverdrijf, is uitgegroeid tot een zorgelijke situatie waar ze moeilijk uit kan komen.
“Het begon allemaal klein, gewoon wat weddenschappen voor de lol,” vertelt ze. “Maar al snel gleed ik weg in een verslavend patroon.”
”Ik bleef steeds hogere bedragen inzetten, hopend op die ene grote winst die alles zou oplossen.” Maar in plaats daarvan verergerde ze haar situatie alleen maar en belandde ze uiteindelijk duizenden euro’s in de min.
Nu heeft Esther geprobeerd steun te vinden bij haar ouders, in de verwachting dat zij haar uit deze nijpende situatie zouden kunnen redden. Helaas kwam die hoop al snel ten val.
“Met hun aanzienlijke rijkdom zouden ze mijn schulden gemakkelijk kunnen aflossen, zonder het zelfs te merken,” deelt ze gefrustreerd.
Esther voelt de afwijzing als een diep verraad, met de gedachte: “Maar in plaats van te helpen, zeggen ze dat ik mijn eigen problemen moet oplossen.”
Esther is verbijsterd en vraagt zich af: “Hoe kun je je eigen kind in zo’n situatie laten zitten terwijl je zelf in overvloed leeft?” Haar ouders hebben altijd goed geboerd met luxe vakanties, een groot huis en dure auto’s.
Met frustratie zegt ze: “Ze hoeven zich nergens zorgen over te maken, en toch laten ze mij aan mijn lot over.” Haar woede groeit na het kille gesprek met haar ouders.
Haar ouders drukten haar op het hart om haar eigen verantwoordelijkheid te nemen en als volwassene haar fouten recht te zetten. Voor Esther echter, is dit geen simpele kwestie.
“Elke dag voelt als een gevecht. Ik zie die schulden voor me, terwijl zij in hun luxe leven voortgaan. Het maakt me zo boos en teleurgesteld.”
Esther voelt de pijn niet alleen in haar financiën, maar vooral in haar relatie met haar ouders, omdat ze zich in de steek gelaten voelt en twijfelt aan hun band.
“Ze zeggen altijd dat familie het allerbelangrijkste is, maar als het erop aankomt, laten ze me vallen. Hun geld lijkt belangrijker dan ik.”
Desondanks probeert Esther ondanks haar teleurstelling zelf haar situatie aan te pakken door gokapps van haar telefoon te verwijderen en te overwegen professionele hulp te zoeken voor haar verslaving.
Toch is de last van haar schulden nog steeds een zware last voor haar, zoals ze aangeeft: “Ik wil echt veranderen en een nieuw begin maken, maar met die schulden in mijn nek is het moeilijk om vooruit te kijken.”
Haar grootste zorg blijft het feit dat haar ouders haar gemakkelijk hadden kunnen helpen, maar ervoor kozen dat niet te doen.
Ze uit haar gevoelens als volgt: “Het voelt alsof ze me laten verdrinken, terwijl ze gewoon een reddingsboei in handen hebben,”
Esther blijft ondanks de uitdagende situatie volhouden. Ze zegt: “Ik probeer elke euro om te draaien en zoveel mogelijk af te lossen.”
“Maar het gaat zo langzaam. De gedachte dat mijn ouders me hadden kunnen helpen, maar dat niet wilden doen, zal ik niet snel vergeten.”
Esther twijfelt of ze haar ouders ooit kan vergeven. Ze zegt: “Deze ervaring heeft een diepe wond achtergelaten. Misschien los ik mijn schulden op, maar de breuk met mijn ouders? Die zal niet zo makkelijk herstellen.”
1. Haar ouders kunnen haar helpen maar hebben besloten dit niet te doen…
2. Dat haar ouders haar laten verdrinken zal ze niet meer vergeten…
3. Ze is woedend dat haar ouders haar niet willen helpen.
4. Dat haar ouders niet haar schulden willen aflossen ….vind ze afschuwelijk.
5. Ze is teleurgesteld en boos op haar vermogende ouders.
