Op haar 32e heeft Emma Flint haar reis gedeeld in het leren kennen van haar abroseksualiteit, een identiteit die ze pas op haar 30e volledig omarmde.
In een openhartige bijdrage deelt ze haar ervaring met de uitdagende reacties die ze ontving van vrienden en hoe dit haar leven veranderde.
Abroseksualiteit, een seksuele identiteit die relatief onbekend is en kan fluctueren, was voor Emma lange tijd onbekend terrein.
Door het ontdekken van haar abroseksualiteit kreeg ze duidelijkheid, maar het bracht ook pijnlijke reacties met zich mee vanuit haar omgeving. Bij haar eerste openbaring over haar abroseksualiteit, werd Emma geconfronteerd met onbegrip.
“Haar woorden verrassen me. Ze zegt: ‘Dit is geen label, maar wanneer heb je deze keuze precies gemaakt?’ Ik begrijp haar twijfels en ik blijf aan haar zijde,” deelt Emma.
Ervaren vrienden beloofden steun, maar haar innerlijke conflict met hun reacties dreef haar tot het beëindigen van verbintenissen. Emma realiseerde zich dat trouw blijven aan haar identiteit belangrijker was, zelfs als dat betekende dat sommige relaties moesten eindigen.
Opgroeiend in de jaren negentig kende Emma termen als homo, lesbisch en hetero, maar ze voelde aan dat er meer was. Helaas werd diversiteit in seksualiteit destijds vaak niet erkend.
Er was een persoon die haar ervaringen deelde over abroseksualiteit.
“Het voelde als een licht dat aanging,” herinnert Emma zich. “Eindelijk had ik een woord voor wat ik al jaren voelde.”
Abroseksualiteit, wat betekent dat iemands seksuele identiteit kan veranderen, bracht voor Emma mee dat ze de ene dag meer aangetrokken kon zijn tot vrouwen en de andere dag meer tot mannen.
Dit zorgde vaak voor verwarring, niet alleen bij haarzelf maar ook bij haar vrienden. “Je zei vorige week nog dat je lesbisch was. Hoe kan dat nu ineens anders zijn?”
De onbegripvolle reacties zorgden ervoor dat Emma zich vaak onzeker voelde over haar identiteit. Ze beschuldigde zichzelf ervan niet vastberaden genoeg te zijn en twijfelde aan haar eigen gevoelens.
Door de ontdekking van abroseksualiteit kon ze zichzelf accepteren en begrijpen dat haar gevoelens geldig waren.
Ondanks groeiende acceptatie van diverse seksuele identiteiten, bestaat er nog steeds veel onbegrip over abroseksualiteit.
Emma vertelt dat mensen haar vaak vragen waarom ze niet simpelweg biseksueel kan zijn. “Sommige mensen willen dat ik een vast label kies, zodat mijn identiteit hen niet stoort.”
Zij benadrukt dat haar veranderende seksuele voorkeur geen invloed heeft op haar romantische relaties. “Het gaat om de persoon, niet hun geslacht,” legt ze uit.
Opnieuw haar identiteit moeten uitleggen en verdedigen blijft een uitdaging, vooral omdat niet iedereen bereid lijkt om buiten hun eigen gedachtegang te stappen.
Ondanks de obstakels die ze tegenkomt, blijft Emma vastbesloten om haar verhaal te delen en op te komen voor zichzelf. Ze behoudt hoop dat begrip en acceptatie kunnen groeien.
Haar boodschap is dat seksualiteit niet in vastomlijnde categorieën hoort en dat iedereen de vrijheid verdient om authentiek te zijn.
1. Iedereen moet de vrijheid krijgen om zichzelf te zijn.
2. Emma blijft vastbesloten om voor zichzelf op te komen!
3. Ze weigert zich te laten labelen!
4. Steeds opnieuw de vraag: ‘Hoe kan dit anders zijn?’
5. Het leidt tot verwarring bij bekenden, vrienden en familie.
