Voor Arno begon het als een klein ongemak, maar inmiddels is het een terugkerend probleem geworden dat zijn woonplezier verstoort.
Zijn doorgaans rustige wijk verandert elke herfst in een bron van geluidsoverlast door de fanatieke bladblazer-routine van zijn buurman Erwin.
“Iedere ochtend om zes uur start hij zijn bladblazer, alsof hij de enige is die hier woont,” vertelt Arno. “Het geluid is zo luid dat het door de muren en ramen galmt. Verder slapen is bijna onmogelijk.”
In eerste instantie probeerde Arno het te negeren. Hij dacht dat het geduld zou lonen, dat de herfstbladeren vanzelf wel zouden opraken.
Maar weken gingen voorbij zonder dat Erwin een stap terugdeed. “Erwin staat al jaren vroeg op sinds hij met pensioen is, maar hij lijkt niet te beseffen dat niet iedereen dat schema aanhoudt.”
Arno uit zijn frustratie over de situatie: “Voor mij is dat gewoon niet redelijk,” zegt hij, worstelend met de aanhoudende overlast.
Om zijn ongemak te uiten, heeft Arno Erwin vriendelijk gevraagd later te beginnen met het bladblazen.
Arno deelt zijn verbazing over Erwins reactie: “Hij gaf aan dat hij om vijf uur opstaat en dat zes uur dus een prima tijd is om in de tuin bezig te zijn. Hij zei zelfs dat ik maar aan een ander ochtendritme moest wennen,” aldus Arno, teleurgesteld over de onbegrip.
Arno klaagt: “Het leek wel alsof hij niet wilde begrijpen hoeveel overlast hij veroorzaakt.” Zijn strijd om een goede nachtrust is dagelijks aanwezig.
Met een veeleisende baan waar focus van essentieel belang is, is voldoende slaap cruciaal voor Arno. “Elke ochtend zo vroeg gestoord worden begint zich op te stapelen en ik begin fysieke klachten te ondervinden.”
”Elke ochtend geconfronteerd worden met lawaai is mentaal zwaar. Een eigen huis zou een plek van rust moeten zijn, maar dat is momenteel niet het geval.”
Arno heeft met andere buren gesproken over de situatie op zoek naar begrip. “Iedereen hoort en praat erover, maar niemand durft er iets van te zeggen,” vertelt hij.
Sommige buren laten hun kinderen eerder opstaan om het lawaai voor te zijn. “Het lijkt alsof wij ons allemaal moeten aanpassen, terwijl het logischer zou zijn als Erwin rekening houdt met de omgeving.”
Terwijl Arno probeert kalm te blijven, wordt zijn geduld flink op de proef gesteld. “Ik wil geen moeilijke buur zijn, maar mijn gezondheid en humeur lijden hieronder.”
Hij heeft zelfs overwogen naar de gemeente te stappen met een officiële klacht over geluidsoverlast, hoewel hij die stap liever zou vermijden.
“Er zou wat begrip moeten zijn in de manier waarop we met elkaar omgaan. Hopelijk kunnen we dit bespreken, maar als het anders moet, voel ik me haast genoodzaakt om stappen te ondernemen.”
Arno snapt dat het onderhoud van een tuin in de herfst tijd kost en dat sommige mensen vroeg opstaan.
“Maar waarom gebeurt dit terwijl de meeste mensen nog slapen?” vraagt hij zich af, en denkt dat Erwin misschien niet beseft hoe luidruchtig het is of dat hij het gewoon negeert.
Desondanks hoopt Arno op een oplossing zonder verdere problemen. “Ik wil dit graag op een rustige manier oplossen, maar mijn energie en geduld raken bijna op.”
”Het is belangrijk dat iedereen zich comfortabel voelt in de buurt, en momenteel is dat voor mij niet het geval.” Ironisch genoeg houdt Arno ook van een nette tuin en werkt hij elk najaar graag aan het onderhoud ervan.
Hij deelt: “Ik gebruik gewoon een hark, zoals vroeger, om de rust in de buurt te behouden.” Zijn wens is dat er een dialoog ontstaat over begrip en respect in de buurt.
Onderstrepend zegt hij: “Soms is het goed om te reflecteren op hoe onze gewoontes anderen beïnvloeden.”
1. Hij nadert het einde van zijn energie en geduld!
2. Het idee om naar de gemeente te stappen, komt bij hem op.
3. Een klacht indienen bij de gemeente is iets wat hij overweegt!
4. Hoewel hij twijfelt, denkt hij eraan om toch een klacht in te dienen.
5. Iedereen spreekt erover, maar niemand durft zijn mening te uiten.
