Ondanks haar liefde voor honden, kiest Berber, een 55-jarige hondenliefhebster, ervoor haar hond thuis te laten wanneer ze een weekend weggaat.
Dit besluit, dat volgens haar het beste is voor haar trouwe viervoeter, roept soms verbaasde reacties op.
“Voor mij is dit heel logisch,” vertelt ze, “en ik zie hier geen enkel probleem in. Mijn hond is juist het gelukkigst in zijn eigen omgeving.”
Haar overweging is goed doordacht en gebaseerd op haar kennis van haar hond. Hij vindt rust en comfort in zijn eigen huis en voelt zich op zijn gemak met zijn mand, speeltjes en vertrouwde plekjes.
Berber wijst erop dat sommige mensen van mening zijn dat je je hond tekortdoet door hem niet overal mee naartoe te nemen.
“Maar mijn hond heeft geen constante behoefte om bij mij te zijn; hij voelt zich gelukkig in zijn eigen huis,” legt ze uit. “Mensen die hier moeite mee hebben, zouden meer moeten kijken naar wat hun hond echt verkiest.”
Berber merkte in het begin dat ze zich soms schuldig voelde als ze haar hond alleen liet. Ze kwam er echter al snel achter dat haar hond ontspannen bleef. Dit gaf haar vertrouwen, zoals ze aangeeft: “Ik dacht dat hij misschien eenzaam zou worden, maar na een paar keer merkte ik hoe relaxed hij bleef. Dat gaf me vertrouwen,”.
Haar hond voelt zich helemaal op zijn gemak thuis en heeft een vast ritme. Berber zorgt ervoor dat haar hond niets tekortkomt doordat haar buren of een goede vriendin af en toe even naar hem omkijken.
Berber heeft geconstateerd dat veel mensen hun hond als mens behandelen, maar voor haar is het cruciaal om de behoeften van haar hond te respecteren.
Zoals ze benadrukt: “Een hond wil soms gewoon rust en routine. Mijn hond heeft veel liever dat hij in zijn vertrouwde omgeving kan blijven dan dat hij constant nieuwe plaatsen en prikkels moet verwerken.”
Voor Berber klopt het niet dat een hond alleen gelukkig is als hij overal mee naartoe gaat, zoals velen dat veronderstellen. Ze vraagt zich af of het nodig is om een hond overal bij te betrekken, zelfs op vakantie.
Er wordt opgemerkt dat de honden daar altijd even blij van worden. “Bij elke nieuwe plek en de bijbehorende geuren en geluiden komt een flinke dosis stress kijken. Ik denk dat veel baasjes het eerder voor zichzelf doen dan voor hun hond.”
De praktische rust die het haar geeft, is voor haar van waarde: “Als ik even weg ben, wil ik echt even tot rust komen. Dat lukt niet als ik steeds op mijn hond moet letten.”
Ze constateert ook dat haar hond, bij terugkomst, net zo blij is als altijd. “Hij doet alsof ik nooit ben weggeweest,” vertelt ze lachend.
Voor Berber draait het om het kennen van haar hond en het maken van keuzes die passen bij zijn karakter. “Ik hoef mijn hond niet altijd bij me te hebben om te weten dat het goed zit tussen ons.”
Berber moedigt anderen aan om te doen wat goed voelt voor hun hond. “Veel mensen denken dat ze hun hond tekortdoen als hij thuisblijft, maar als je hond gelukkig is in zijn eigen huis, is dat prima.”
”Stop met jezelf dat schuldgevoel aan te praten,” adviseert ze. Het vinden van een balans is volgens haar essentieel. “Kijk naar wat goed is voor jullie beiden, en niet naar wat anderen verwachten.”
Volgens Berber geniet haar hond van rust thuis, wat de hereniging na een uitje nog specialer maakt.
“Iedere hond is anders, en voor mijn hond is thuisblijven soms gewoon het fijnste. En daar is niks mis mee.”
1. Ze hoeft naar eigen zeggen haar hond niet altijd bij zich te hebben…
2. Naar eigen zeggen hoeft ze haar hond niet altijd bij zich te hebben…
3. Naar eigen zeggen doet haar hond alsof ze nooit is weggeweest…
4. Als ze constant op haar hond moet letten komt ze niet tot rust…
5. Juist zonder haar hond komt ze echt even tot rust…
