Linda, 23 jaar oud, heeft langdurig geworsteld met het grote leeftijdsverschil tussen haar en haar vader, die momenteel 78 jaar oud is.
De dynamiek tussen hen beiden heeft altijd hun relatie beïnvloed, en Linda heeft hierover verschillende emoties ervaren. “Ik begrijp niet waarom hij op late leeftijd nog kinderen wilde,” deelde ze, enigszins gefrustreerd.
Linda vindt het soms moeilijk te accepteren dat haar vader te maken heeft met ouderdomsbeperkingen, terwijl haar leeftijdsgenoten nog actieve vaders hebben.
Vanaf haar jeugd heeft Linda zich anders gevoeld dan anderen. “Als ik vaders van mijn vrienden zie die nog fit zijn en actief dingen ondernemen, voel ik soms boosheid,” deelt ze openhartig.
Doordat haar vader op latere leeftijd vader werd, merkt Linda op dat hij niet de vitaliteit heeft die jongere vaders vaak wel hebben.
“Ik ben jaloers op vrienden van wie de vaders nog volop plannen maken en actief in het leven staan. Mijn vader is die fase allang voorbij.”
Volgens Linda komen de gevoelens van jaloezie en teleurstelling voort uit het idee dat ze iets essentieels heeft gemist, terwijl haar vrienden makkelijk kunnen genieten van uitjes en activiteiten met hun vaders, is Linda beperkt door de fysieke beperkingen die haar vaders leeftijd met zich meebrengt.
“Het voelt soms oneerlijk, alsof ik een deel van mijn jeugd heb gemist,” verklaart ze. Ondanks dat ze begrip heeft voor de keuzes van haar vader destijds, blijft het gevoel van gemis aanwezig.
Soms maakt Linda zich zorgen over de toekomst, met het besef dat de tijd die ze nog samen heeft met haar vader beperkt is en dat dit besef sterker wordt naarmate ze zelf ouder wordt.
De gedachte dat haar vader op latere leeftijd nog voor het ouderschap heeft gekozen, maakt Linda verdrietig en brengt ook boosheid met zich mee, omdat dit grote gevolgen heeft voor haar als dochter.
Naast haar frustratie over de leeftijd van haar vader, vindt Linda het ook moeilijk dat dit haar beperkt in wat ze samen kunnen doen.
Uitdaging in vrijetijdsbesteding en beperkingen in het sociale leven leiden tot gevoelens van ongewenste beperkingen.
Vrienden vinden het moeilijk om zich volledig open te stellen wanneer ze over deze situatie praat, waardoor ze zich soms machteloos voelt en mogelijk kansen mist.
De behoefte om deel te nemen aan typische activiteiten met ouders kan gevoelens van uitsluiting veroorzaken, verklaart ze.
Er wordt een innerlijke strijd gevoerd tussen dankbaarheid en verlangen naar een conventionele ouder-kind relatie.
Linda stelt zichzelf vragen over hoe ze innerlijke vrede kan bereiken in deze situatie, ondanks zelden over haar gevoelens te uiten.
Hoewel haar vader nog steeds genegenheid en steun biedt, blijft de gedachte aan hoe hun relatie anders had kunnen zijn als hij jonger was, bij Linda aanwezig.
“Het voelt soms als een gemis,” concludeert ze, “ik wil hem niet tekortdoen, maar ik moet ook eerlijk blijven naar mezelf.”
1. Omdat hij al oud is moeten ze overal rekening mee houden.
2. Ze is jaloers op anderen die een fitte vader hebben!
3. Ze voelt boosheid omdat ze veel leuke dingen mist.
4. Ze begrijpt niet dat hij de keuze maakte om op late leeftijd vader te worden.
5. Door zijn leeftijd heeft ze te maken met veel beperkingen.
