Een gevoel van woede overvalt Jeroen, van 37 jaar. Zijn ouders hebben een handeling verricht die voor hem onaanvaardbaar is: ze hebben zijn kind meegenomen naar McDonald’s, iets wat volledig onverwacht voor hem kwam.
Ondanks dat dit op het eerste gezicht voor sommige personen onschadelijk lijkt, komt dit voor Jeroen hard aan.
Hij heeft doelbewust gekozen om zijn kind geen vlees of zuivel te laten consumeren, en het negeren van deze keuze door zijn ouders is iets wat hij niet begrijpt.
Uit zijn frustratie spreekt hij: “Mijn kind krijgt geen vlees of zuivel, en dan nemen jullie hem mee naar een fastfoodrestaurant?!”
Voor Jeroen is zijn plantaardige levensstijl niet zomaar een beslissing, het is een wezenlijk aspect van zijn leven en de manier waarop hij zijn kind opvoedt.
Hij streeft naar een gezonde, bewuste levensstijl.
Jeroen heeft met zijn ouders besproken dat zijn kind wordt opgevoed zonder dierlijke producten, toen ze hem aanboden om op te passen.
Voor Jeroen voelt het nu alsof zijn ouderlijke beslissingen niet gerespecteerd worden omdat zijn ouders anders hebben gehandeld.
“Het is niet alleen wat hij heeft gegeten,” legt Jeroen uit. “Het gaat om respect, respect voor de waarden die ik belangrijk vind en hoe ik mijn kind wil opvoeden.”
Voor Jeroen gaat het niet alleen om het eten van vlees en zuivel, maar vooral om het gevoel dat zijn ouders zijn opvoedkeuzes niet serieus nemen.
De situatie heeft ervoor gezorgd dat er wantrouwen is ontstaan tussen Jeroen en zijn ouders. Hoewel hij graag wil dat ze betrokken blijven bij het leven van zijn kind, twijfelt hij nu aan hun betrouwbaarheid als oppas.
“Als ze nu al niet vasthouden aan de afspraken, hoe kan ik dan weten of dit niet opnieuw gaat gebeuren?
”Wat moet ik doen? Het laatste wat ik wil, is mijn kind opnieuw in zo’n situatie brengen.”
Jeroen zit voor een dilemma. Zijn band met zijn ouders is belangrijk voor hem, maar hij is vastbesloten geen concessies te doen als het om de opvoeding van zijn zoon gaat.
”Een conflict wil ik vermijden, maar dit kan ik niet zomaar laten passeren. Voor mij staat hier echt een principe op het spel.” Daarbij maakt hij zich zorgen over de mogelijke verwarring die dit voor zijn zoon kan opleveren.
”Hoe moet hij dit nu begrijpen? Bij ons thuis leren we hem dat het eten van vlees en zuivelproducten beter vermeden kan worden, en dan wordt hij plotseling meegenomen naar McDonald’s waar hij juist dat krijgt wat wij thuis proberen te vermijden.”
Jeroen hoopt dat zijn ouders van deze ervaring zullen leren en zullen begrijpen hoe belangrijk zijn keuzes voor hem zijn. Hij is van plan opnieuw met hen in gesprek te gaan, al beseft hij dat dit geen eenvoudige taak zal zijn.
“Het is belangrijk dat ze zich aan de regels houden.”
Het incident heeft Jeroen aan het denken gezet over zijn eigen communicatie als ouder. “Ik moet misschien duidelijker zijn over wat ik verwacht.”
‘‘Ik dacht dat mijn ouders het wel zouden begrijpen, maar blijkbaar moet ik sommige dingen explicieter maken.”
Hoewel Jeroen probeert een manier te vinden om beter te communiceren, weet hij ook dat hij bereid moet zijn om grenzen te stellen.
“Als dit nog een keer gebeurt, moet ik misschien besluiten om ze niet meer te laten oppassen. Ik wil niet dat mijn kind opnieuw in zo’n situatie terechtkomt.”
Voor Jeroen gaat dit niet om een kleine
“Het gaat niet alleen om een misverstand, maar om iets veel groters: respect, vertrouwen en het welzijn van zijn kind.”
“‘Dit is niet zomaar een foutje. Het gaat om de manier waarop wij onze zoon willen opvoeden, en daar mag niemand zomaar overheen stappen.’
1. Volgens Jeroen is het veel groter dan een klein misverstandje:
2. ‘Ik wil niet dat mijn kind opnieuw in zo’n situatie terechtkomt.’
3. Als ze willen blijven oppassen, moeten ze zich aan de regels houden.
4. Het incident heeft geleid tot een vertrouwensbreuk tussen Jeroen en zijn ouders.
5. Hij is woest dat zijn ouders naar de Mac zijn gegaan met zijn zoontje!
